هر پدر و مادری توقع دارد که فرزندش به حرف هایش توجه کند و به آن ها پاسخ دهد. در بیشتر مواقع والدین نگران این هستند که این حرف گوش ندادن فرزندشان در آینده مشکلات جدی ای برایشان بوجود بیاورد. اما با این حال برخی از فرزندان به حرف والدین گوش نمی دهند و باعث کلافگی پدر و مادر می شوند. این موضوع دلایل مختلفی دارد که قصد داریم در این مقاله به آن ها بپردازیم. با ما در ادامه این مقاله همراه باشید تا به این سوال که” چرا کودکم حرف گوش نمیده” پاسخ دهیم.
درست است که والدین می خواهند در سنین مختلف تجربیات خود را به فرزندشان منتقل کنند. اما با این حال باید این مورد را نیز در نظر بگیرند که روانشناسی کودک توصیه می کند در هر سنی باید استقلال کودکشان را در نظر داشته باشند.
چند دلیل رایج وجود دارد که باعث می شود فرزندان حرف گوش ندهند. وقتی متوجه می شویم که این مشکل در فرزند ما وجود دارد باید به صورت اصولی و ریشه ای با آن رفتار کنیم و کاری انجام دهیم که آن ها نهایت همکاری را با ما داشته باشند. این دلایل عبارتند از:
کودک شما ارتباط بین تان را احساس نمی کند
یک رابطه قوی والد فرزندی کلیدی برای الهام بخشیدن به کودکان می باشد. در حقیقت زمانی که کودک حس می کند رابطه عاطفی مناسبی با پدر و مادرش دارد، به حرف هایشان گوش می دهد و به رهنمودهای آن ها توجه می کند. سعی کنید به مدت یک هفته هر روز حداقل به مدت 10 دقیقه بدون اینکه حواستان پرت شود با فرزند خود ارتباط بگیرید. به حرف او گوش دهید و سعی کنید فعالیتی که دوست دارد را انجام دهید. معجزه این زمان کوتاه را در میان مدت خواهید دید.
کودکتان دوست ندارد دست از کارش بکشد
تا به حال شده است کاری را انجام بدهید و آنقدر به آن علاقه داشته باشید که نخواهید آن را متوقف کنید. فرزند شما نیز گاهی اوقات ممکن است چنین چیزی را حس کند. برنامه ریزی کنید تا زمانی که فرزندتان به کار دلخواهش مشغول است او را متوقف نکنید. اگر می خواهید با او صحبت کنید، سعی کنید زمانی این کار را انجام دهید که کودک شما مشغول کاری نباشد. به طور معمول کودکان به بازی کردن اهمیت زیادی می دهند. بنابراین سعی کنید در هنگام بازی کردن مزاحم بازی آن ها نشوید.
فرزند شما صدایتان را نشنیده است!
درست است. بسیاری از اوقات فرزند شما آنقدر غرق انجام کاری است که صدای شما را نمی شنود. این موضوع را در هنگام بازی کردن می توانید متوجه شوید. در اینجور مواقع باید تلاش کنید به صورت رو در رو و چهره به چهره با او ارتباط برقرار کنید. متوجه خواهید شد که در بسیاری از مواقع حرف گوش نکردن فرزند شما عمدی نیست و واقعا متوجه شما نشده است. برقراری ارتباط چشمی یکی از مهم ترین مولفه ها در توجه کودکتان به شما است.
کودک شما درک درستی از مفهوم زمان ندارد
کودکان خردسال اغلب اوقات برای درک مفهوم زمان دچار مشکل می شوند. سعی کنید از ساعت ها و تایمرهای بصری اسفاده کنید که زمان را به صورت واضح نمایش می دهند. به طور مثال توضیح دادن مفهوم 5 دقیقه از روی ساعت بسیار ساده تر است تا بخواهید فقط با بیان کردن آن کودک شما توجه کند. بنابراین سعی کنید از روی ساعت و به صورت بصری زمان را به فرزندتان توضیح دهید.
کودک شما تمایل به انجام کار مدنظر شما ندارد
مقاومت کودکان در برابر انجام کاری که شما از آن ها می خواهید گاهی اوقات ناشی از دلیلی است که ما نمی دانیم. از آن ها بپرسید چرا نمی خواهند کاری را انجام دهند و راه هایی برای توضیح دادن دلیل انجام آن کار ارائه دهید. بدین صورت شما باید او را قانع کنید که انجام این کار چه مزایایی دارد و چرا باید آن را انجام دهد.
کودک شما در به خاطر سپردن دستور شما مشکل دارد
حتی اگر یک کاری را هر روز از او بخواهید انجام دهد ممکن است کودک خردسال شما در به خاطر سپردن دستور شما دچار مشکل شود. وظایف و چیزهایی که از او می خواهید را به ساده ترین صورت و مرحله به مرحله توضیح دهید. سعی نکنید از همزمان چندین کار را به او بسپارید. بلکه مطمئن باشید هر چیزی را که به او می گویید به طور کامل متوجه شده باشد.
فرزند شما عادت کرده است که فریاد بزنید!
درخواست کردن دوباره و داد و بیداد کردن فقط یک رفتار ناخواسته را تقویت می کند. سعی کنید درخواست خود را واضح و مختصر بدون تکرار زیاد مطرح کنید. اگر فرزند شما تا زمانی که صدایتان را بلند نکنید، درخواست شما را نادیده می گیرد، در نظر داشته باشید ممکن است دلایل دیگری داشته باشد. بنابراین بجای اینکه درخواست خود را چندین بار با داد و فریاد مطرح کنید، دنبال ریشه آن باشید.
فرزند شما لجبازی می کند
تکرار عبارات مشابه می تواند هم برای شما و هم برای فرزندتان خسته کننده باشد. به جای اینکه یک عبارت را بارها تکرار کنید و به صورت دستوری به او بگویید، سعی کنید خواسته خود را به صورت دیگر بیان کنید. به طور مثال به جای اینکه مرتب به او بگویید” اسباب بازی هایت را جمع کن”، به او بگویید” جای اسباب بازی هایت در کف اتاق نیست، بهتر است درون قفسه آن ها را قرار دهی”.
فرزندتان احساس سرزنش می کند
استفاده از لحنی تند و سرزنش گر کار را بدتر می کند. شاید واقعا شما قصد این کار را نداشته باشید. ولی با این حال زمانی که با لحنی نامناسب این کار را انجام می دهید، درون فرزندتان احساس بدی شکل می گیرد. به طور مثال به جای اینکه به فرزندتان بگویید” اگر وسایلت را جمع نکنی به مهمانی نمی رویم” بهتر است به او بگویید” می بینم که وسایلت روی زمین است. بیا قبل از اینکه به مهمانی می رویم آن ها را مرتب کنیم”.
شما نیز به حرف کودکات گوش نمی دهید
ارتباط موثر یک خیابان دو طرفه می باشد. اگر برای گوش دادن فعال به فرزندتان وقت صرف نمی کنید، نباید توقع داشته باشید که او نیز به صحبت های شما گوش دهد. زمانی که کودکی احساس می کند حرفش شنیده می شود، احساس ارزش می کند و بیشتر مشتاق می شود تا به شما پاسخ دهد.
جمع بندی
درک اینکه چرا کودک شما حرفتان را گوش نمی دهد بسیار مهم می باشد. زیرا در این صورت می توانید دلیل اصلی این رفتار ناپسند را بررسی کنید. با اجرای استراتژی های عملی که احترام، گوش دادن فعال و استقلال را در کودک تقویت می کند، به او عزت نفس ببخشید و سعی کنید یک رابطه مشارکتی و مبتنی بر احترام با فرزندتان ایجاد کنید.
فرصت یادگیری و رشد در کنار فرزندتان را مهم بشمارید. سعی کنید موفقیت های کوچک فرزندتان را جشن بگیرید و در صورتی که در برخی مواقع برخلاف میل شما عمل کرد، سعی کنید با صبر و حوصله رفتار او را اصلاح کنید. سرکش شدن فرزندان بخشی از قسمت رشد آن ها می باشد. باید این مرحله را بپذیرید و سعی کنید با صبر و حوصله رفتار درست را به آن ها نشان دهید.