ما در قلبمان رمانتیک های ناامید هستیم. نور شمع، شعر و پاریس. همه چیز شبیه یک عاشقانه واقعی به نظر می رسد.
روابط باید عاشقانه باشد. حداقل این چیزی است که ما فکر می کنیم. ابتدا، بیایید ببینیم که ایده های عاشقانه از کجا سرچشمه می گیرند.
ایده های عاشقانه از کجا می آیند؟
سرزنش ما این است که چگونه بزرگ شده ایم و در کودکی چه چیزی را تماشا می کردیم. تحقیقات نشان می‌دهد که کودکانی که برنامه‌های عاشقانه‌تر تلویزیونی (مانند سریال‌های تلویزیونی) را تماشا می‌کنند، باورهای قوی‌تری در مورد نقش‌های مردان و زنان در روابط داشتند و با افراد بیشتری قرار ملاقات داشتند (ریوادنیرا و لبو، 2008). همانطور که ممکن است تصور کنید، دیزنی نیز مقصر است، با تحقیقات نشان می دهد که چگونه فیلم های دیزنی دارای مضامین عاشقانه قوی هستند، به ویژه برای ایده آل کردن شریک زندگی (هفنر و همکاران، 2017).
اما این همان چیزی است که ما هنوز در حال بررسی آن هستیم. کسانی که کمدی های رمانتیک بیشتری تماشا می کنند، باورهای عاشقانه تری در مورد روابط دارند (هفنر و ویلسون، 2013). تماشای بیشتر تلویزیون متمرکز بر رابطه (نمایش هایی مانند The Bachelor، Love Island و Love Is Blind) با رضایت کمتری از رابطه و تجربه تضاد بیشتر همراه بود (ریزر و هتسرونی، 2014).
5 باور مرگبار عاشقانه
واضح است که تم های عاشقانه سرگرمی خوبی ایجاد می کند، اما همین ایده ها در روابط خودمان ممکن است مضر باشند. اگرچه عاشقانه بودن در رابطه شما مثبت به نظر می رسد، اما رفتارهای غیرمولد را تشویق می کند. درست است، همان رفتارهایی که به نظر شما شیرین، دوست داشتنی و برای خوشبختی رابطه ضروری است، مضر هستند.
اینجا لیستی از بزرگترین خرابکاران آن را داریم. این باورهای عاشقانه به نظر می رسد که شما را برای موفقیت آماده می کنند، اما در واقعیت، شما را برای ناامیدی آماده می کنند.
در مورد انواع جاذبه و جذابیت بدانید.
عشق همه چیز را تسخیر می کند.
این ممکن است عاشقانه ترین باور همه آنها باشد. تمام چیزی که تو نیاز داری عشق است. اگر شریک زندگی خود را دوست دارید، می توانید بر هر مانعی غلبه کنید. امیدوارانه و خوش بینانه به نظر می رسد. اما این نیز آشکارا اشتباه است. عشق قطعا بخشی از یک رابطه کامل و طولانی مدت است. با این حال، این تنها یک بخش است، یک تکه از پازل. بسیاری از قطعات کلیدی دیگر وجود دارد: احترام، مراقبت، مهربانی، حمایت، تفاهم، ارتباط، اعتماد، لذت بردن از زمان با هم و دوستی. اشتباه نکنید، شریکی که واقعاً شما را دوست دارد نیز همه اینها را فراهم می کند. عشق به خودی خود کافی نیست این فقط یک شروع است تاکید بیش از حد بر عشق و اعتقاد به غلبه بر آن، شما را تشویق می کند تا بسیاری از جنبه های مشکل ساز یک رابطه را به حداقل برسانید. عشق بهانه ای برای تحمل شرکای بد، بی ملاحظه یا بدرفتار نیست. شما همچنین می خواهید از عاشق شدن خیلی سریع و با شخص اشتباه خودداری کنید.
روابط باید کامل باشد.
فکر کردن به اینکه عشق واقعی شما کامل خواهد بود و رابطه شما با آن شخص عالی خواهد بود، خوب، کاملاً عاشقانه است. با این حال، این کاملا غیر عملی است و شما را برای ناامیدی اجتناب ناپذیر آماده می کند. شریک زندگی شما هر از گاهی چیزهای اشتباهی را می گوید و انجام می دهد. شریک زندگی شما کامل نیست تو هم نیستی. کمال یک افسانه است. مشکل واقعی اینجاست: انتظار کمال منجر به نادیده گرفتن رابطه عالی شما می شود. راه حل این است که از دنبال کردن کمال دست بردارید و در عوض به دنبال تعالی باشید. همه سزاوار یک رابطه عالی هستند، اما به طور واقع بینانه، حتی روابط عالی هم کامل نیستند.
حسادت نشانه فداکاری است.
همه دوست دارند که شریک زندگی آنها را دوست داشته باشد. جای تعجب نیست اما چگونه بفهمیم که شریک زندگی شما شما را دوست دارد؟ یکی از راه هایی که به راحتی قابل توجه است این است که شریک زندگی شما چقدر نگران شما است. آیا آنها به جایی که شما هستید اهمیت می دهند؟ آیا آنها تعجب می کنند که با چه کسی وقت می گذرانید یا با چه کسی صحبت می کنید؟ آیا آنها سعی می کنند دیگر شرکای احتمالی را دور نگه دارند؟ تمام این توجه از طرف شریک زندگی شما می تواند عاشقانه به نظر برسد. اما، اینها نشانه های عشق یا یک شریک دلسوز نیستند. آنها نشانه هایی از یک شریک حسود، نیازمند و ناامن هستند. سالم ترین روابط بر پایه اعتماد ساخته می شوند. رفتارهای مشکوک و کنترل کننده نشانه عشق نیست. ناامنی را آشکار می کنند. شریک واقعاً دوست داشتنی به شما اعتماد دارد و نیازی به نگرانی در مورد کاری که انجام می دهید، در مورد اینکه با چه کسی هستید یا کاری برای محافظت از شما در برابر دیگران انجام می دهد، ندارد. بهترین شرکا به یکدیگر اعتماد دارند.