خیانت کردن. این نقض نهایی رابطه و یکی از بدنام ترین قاتلان رابطه است. اما همه امور یکسان ایجاد نمی شوند. برخی از این روابط تلاش های کوتاهی هستند، برخی دیگر امور طولانی تر هستند. خیانت یک شریک می تواند به رابطه پایان دهد، اما نه همیشه. برای درک اینکه چگونه این نتایج متفاوت به دست می آیند، باید به ابتدا به عقب تر برگردیم. چرا شرکا در وهله اول خیانت می کنند؟
در جست‌وجوی پاسخ، رایج‌ترین راه پیدا کردن مقصر این است که تشخیص دهیم چه چیزی در رابطه گم شده است، به خصوص از نظر جنسی. اما این نوع از سرزنش بازی یک ساده سازی بیش از حد است که بسیاری از اتفاقات و عوامل واقعی را از دست می دهد. در واقع، مطالعه‌ای که اخیراً توسط دیلان سلترمن، جاستین گارسیا و ایرنه تساپلاس منتشر شده است، نشان می‌دهد که تنها نیمی از خیانت کار ها رابطه جنسی داشته‌اند. مطمئناً رابطه جنسی بخشی از موضوع است، اما اگر خیانت به طور کامل مربوط به رابطه جنسی نیست، پس چه چیزی افراد را به خیانت انگیزه می‌دهد؟
انگیزه های بسیاری برای خیانت
دلایل زیادی در همین مطالعه 495 نفری که به خیانت در رابطه خود اعتراف کردند، نمونه گیری شد. برای درک اقدامات آنها، محققان 77 مورد را از آنها جدا کردند که از همه آنها اساساً پرسیدند: چرا این کار را کردید؟ این تجزیه و تحلیل هشت انگیزه کلیدی را نشان داد که بیشتر آنها اصلاً شامل رابطه جنسی نبودند. به عنوان مثال، بسیاری گفتند که به دلیل عصبانیت، عدم عشق، تعهد کم، احترام، موقعیت و بی توجهی خیانت کردند. مهمتر از همه، دلایل خیانت آنها نه تنها بر روابط کلی آنها تأثیر گذاشت، بلکه بر روابط اصلی آنها نیز تأثیر گذاشت.
همچنین در مورد 25 راه برای فراموش کردن شریک سابق خود بدانید.
ساختار یک موضوع
انگیزه های خیانت بر طول مدت امور تأثیر می گذاشت. زمانی که افراد به دلیل عصبانیت، عدم عشق یا تنوع خیانت می کردند، روابطشان طولانی تر بود، در حالی که کسانی که انگیزه آن موقعیت بود، روابط کوتاه تری داشتند. همچنین زنان به طور متوسط نسبت به مردان روابط طولانی تری داشتند. همچنین زمانی که شرکت‌کنندگان به شریک زندگی خود نزدیک‌تر بودند، امور طولانی‌تر و از نظر عاطفی رضایت‌بخش‌تر بود.
در این روابط، بیشتر (62.8 درصد) به ابراز محبت نسبت به شریک جدید و داشتن گفتگوی صریح جنسی (61.2 درصد) اعتراف کردند. تقریباً 4 نفر از هر 10 نفر (37.6 درصد) مکالمات صمیمی داشتند، در حالی که 1 نفر از هر 10 (11.1 درصد) به شریک خود می گفتند: “دوستت دارم.” کسانی که ارتباط عاطفی کمتری را در رابطه اولیه خود گزارش کردند، صمیمیت بیشتری با شریک زندگی خود داشتند، شاید به عنوان راهی برای جستجوی رضایت از دست رفته. انگیزه اصلی برای صمیمیت عاطفی بیشتر با شرکای رابطه، فقدان عشق در رابطه اولیه بود. به طور مشابه، هنگامی که این رابطه به دلیل عدم عشق ایجاد می شد، افراد رابطه را از نظر فکری و عاطفی رضایت بخش تر می دیدند، اما زمانی که موقعیت انگیزه رابطه را ایجاد می کرد، بسیار کمتر از آن بود.
بیشتر فعالیت های جنسی در امور مربوط به بوسیدن (86.7 درصد) و نوازش (72.9 درصد) بود. خودارضایی متقابل (53.5 درصد)، رابطه جنسی دهانی (46.4 درصد، رابطه جنسی واژینال (53.3 درصد)، رابطه مقعدی (6.1 درصد) و عدم تماس فیزیکی (5.7 درصد) همگی کمتر رایج بودند. آنها به دلیل میل و تنوع جنسی خیانت کردند، و همچنین ما کمبود عشق را هم داریم، اما نه زمانی که آنها به دلیل موقعیت خیانت می کردند. مردان و زنان فراوانی رابطه جنسی مشابه با شریک زندگی خود را گزارش کردند و در سطح رضایت جنسی آنها تفاوتی نداشتند.
همچنین در مورد اثرات بلندمدت دارو های افسردگی بدانید.
آیا مردم می خواهند گرفتار شوند؟
ما معمولاً به خیانت به عنوان یک فعالیت مخفی فکر می کنیم که موفقیت آن به کشف نشدن بستگی دارد. اما برخی از خیانت کار ها به اندازه دیگران محتاط نیستند، شاید عمدی. کسانی که به دلیل بی عشقی خیانت می کردند در قرارهای عمومی بیشتری مانند بیرون رفتن برای شام یا سینما می رفتند. بوسیدن در ملاء عام و سایر نمایش های عمومی محبت برای کسانی که انگیزه آنها عدم عشق است، می خواهند عزت نفس خود را افزایش دهند و کسانی که به دنبال تنوع بیشتر هستند، رایج تر بود. باز هم، نه دقیقاً رفتار پنهانی. واضح است که این افراد آنقدر نگران آشکار شدن رابطه مخفی خود نبودند و ممکن است حتی می خواستند آن رابطه آشکار شود (یعنی این رابطه یک استراتژی خروج بود). در هر مورد، خیانت کارهای موقعیتی تمایل کمتری به خیانت در فضای باز داشتند، شاید به این دلیل که هیچ برنامه ای برای پایان دادن به رابطه اولیه خود نداشتند.