اضطراب یک بیماری روانی رایج است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. با احساس مداوم نگرانی، ترس و دلهره مشخص می شود که می تواند در فعالیت های روزانه و کیفیت زندگی اختلال ایجاد کند. در حالی که درمان و تغییر شیوه زندگی درمان‌های مؤثری برای اضطراب هستند، داروها نیز می‌توانند در مدیریت علائم مفید باشند. در این مقاله، انواع مختلف داروهای مورد استفاده برای درمان اضطراب، اثربخشی و عوارض جانبی احتمالی را مورد بحث قرار خواهیم داد.
در مورد روش های درمان اضطراب بیشتر بدانید.
رایج ترین داروهایی که برای اضطراب تجویز می شوند، بنزودیازپین ها، مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) هستند. بنزودیازپین ها دسته ای از داروها هستند که به عنوان آرام بخش و شل کننده عضلات عمل می کنند. آنها با افزایش فعالیت یک انتقال دهنده عصبی به نام GABA کار می کنند که به کاهش اضطراب و تقویت آرامش کمک می کند. نمونه هایی از بنزودیازپین ها عبارتند از دیازپام (والیوم)، لورازپام (آتیوان) و آلپرازولام (زاناکس). این داروها عموماً سریع الاثر هستند و می توانند بلافاصله علائم اضطراب را تسکین دهند. با این حال، آنها همچنین می توانند اعتیادآور باشند و باعث خواب آلودگی، گیجی و اختلال حافظه شوند.
SSRI و SNRI دسته دیگری از داروهای مورد استفاده برای درمان اضطراب هستند. مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) دسته‌ای از داروهایی هستند که معمولاً برای درمان اضطراب، افسردگی و سایر اختلالات خلقی استفاده می‌شوند. این داروها با افزایش سطح انتقال دهنده عصبی سروتونین در مغز عمل می کنند. سروتونین یک پیام رسان شیمیایی است که خلق و خو، احساسات و رفتار را تنظیم می کند.
SSRI ها بازجذب سروتونین را توسط نورون هایی که آن را آزاد می کنند، مسدود می کنند، که باعث افزایش در دسترس بودن سروتونین در مغز می شود. این به تنظیم خلق و خو و کاهش علائم اضطراب کمک می کند. تصور می شود که SSRI ها همچنین ممکن است تولید نورون های جدید را در مغز افزایش دهند که می تواند خلق و خو و عملکرد شناختی را بیشتر بهبود بخشد.
SSRI ها معمولاً یک بار در روز، صبح یا عصر مصرف می شوند. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا شروع به کار کنند، و مهم است که آنها را به طور مداوم طبق دستور یک متخصص مراقبت های بهداشتی مصرف کنید. توصیه نمی شود که به طور ناگهانی مصرف SSRI ها را قطع کنید، زیرا می تواند باعث علائم ترک مانند سردرد، سرگیجه و حالت تهوع شود.
SSRI های رایج عبارتند از فلوکستین (پروزاک)، سرترالین (زولوفت) و پاروکستین (پاکسیل). نشان داده شده است که این داروها در درمان اضطراب، افسردگی و سایر اختلالات خلقی مؤثر هستند. آنها معمولاً به خوبی تحمل می شوند و عوارض جانبی کمتری نسبت به سایر کلاس های داروهای مورد استفاده برای درمان اضطراب مانند بنزودیازپین ها دارند.
با این حال، SSRI ها همچنان می توانند عوارض جانبی بالقوه ای مانند حالت تهوع، سردرد، اختلال عملکرد جنسی و افزایش وزن داشته باشند. مهم است که قبل از شروع درمان با SSRI در مورد عوارض جانبی احتمالی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.
در نتیجه، SSRI ها دسته ای از داروها هستند که معمولاً برای درمان اضطراب، افسردگی و سایر اختلالات خلقی استفاده می شوند. آنها با افزایش سطح سروتونین در مغز کار می کنند که به تنظیم خلق و خو و کاهش علائم اضطراب کمک می کند. در حالی که SSRI ها معمولاً به خوبی تحمل می شوند، می توانند عوارض جانبی بالقوه ای داشته باشند و فقط باید طبق دستور یک متخصص مراقبت های بهداشتی استفاده شوند.
این داروها با افزایش در دسترس بودن انتقال دهنده های عصبی سروتونین و نوراپی نفرین در مغز عمل می کنند. این به تنظیم خلق و خو و کاهش علائم اضطراب کمک می کند. نمونه هایی از SSRI ها عبارتند از فلوکستین (پروزاک)، سرترالین (زولوفت) و پاروکستین (پاکسیل). نمونه هایی از SNRI ها عبارتند از ونلافاکسین (Effexor) و دولوکستین (Cymbalta). SSRI ها و SNRI ها معمولاً اعتیادآور نیستند و عوارض جانبی کمتری نسبت به بنزودیازپین ها دارند. با این حال، ممکن است چندین هفته طول بکشد تا شروع به کار کنند و برخی از افراد ممکن است عوارض جانبی مانند حالت تهوع، سردرد و اختلال عملکرد جنسی را تجربه کنند.
علاوه بر این داروها، بتا بلوکرها مانند پروپرانولول (ایندرال) نیز می توانند برای درمان اضطراب استفاده شوند. بتا بلوکرها با مسدود کردن اثرات هورمون آدرنالین که می تواند باعث علائم فیزیکی اضطراب مانند ضربان قلب سریع و لرزش شود، کار می کنند. این می تواند به کاهش شدت علائم اضطراب در موقعیت های استرس زا مانند سخنرانی در جمع یا مصاحبه های شغلی کمک کند.
در حالی که داروها می توانند در مدیریت اضطراب مفید باشند، آنها درمان نیستند و باید همراه با درمان و تغییر سبک زندگی استفاده شوند. مهم است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی کار کنید تا بهترین روش درمانی را برای نیازهای فردی خود تعیین کنید. علاوه بر این، درک این نکته مهم است که همه داروها می توانند عوارض جانبی و خطرات احتمالی داشته باشند و فقط باید طبق دستورالعمل استفاده شوند.
در مورد راه های درمان استرس بیشتر بدانید.
در نتیجه، داروها می توانند ابزار مفیدی در مدیریت علائم اضطراب باشند. بنزودیازپین ها، SSRI ها، SNRI ها و بتابلوکرها معمولاً برای درمان اضطراب استفاده می شوند که هر کدام مزایای منحصر به فرد و عوارض جانبی بالقوه خود را دارند. مهم است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی کار کنید تا بهترین برنامه درمانی را برای نیازهای فردی خود تعیین کنید و فقط طبق دستورالعمل از داروها استفاده کنید. با ترکیب مناسب داروها، درمان و تغییرات سبک زندگی، می توان اضطراب را مدیریت کرد و کیفیت کلی زندگی را بهبود بخشید.