انواع مختلفی از داروها وجود دارند که معمولا برای درمان افسردگی استفاده می شوند. این داروها با تغییر سطح برخی از مواد شیمیایی در مغز، مانند سروتونین و نوراپی نفرین، که در تنظیم خلق و خوی نقش دارند، عمل می کنند.
در اینجا چند نمونه از داروهایی که معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می شوند آورده شده است:
- مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs): این داروها معمولاً برای درمان افسردگی و اختلالات اضطرابی استفاده می شوند. آنها با افزایش سطح سروتونین در مغز کار می کنند که می تواند به بهبود خلق و خوی کمک کند. نمونه هایی از SSRI ها عبارتند از فلوکستین (پروزاک)، سرترالین (زولوفت) و سیتالوپرام (سلکسا).
مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) نوعی دارویی هستند که معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می‌شوند. SSRI ها با افزایش سطح سروتونین در مغز عمل می کنند. سروتونین یک پیام رسان شیمیایی است که از جمله به تنظیم خلق و خو کمک می کند.
SSRI ها به طور انتخابی بازجذب سروتونین را مسدود می کنند، به این معنی که مغز را از حذف سروتونین از سیناپس یا فضای بین نورون ها جلوگیری می کند. این اجازه می دهد تا سروتونین بیشتری در سیناپس موجود باشد، جایی که می تواند گیرنده های دیگر نورون ها را فعال کند.
با افزایش سطح سروتونین در مغز، SSRI ها می توانند به بهبود خلق و خو و کاهش علائم افسردگی کمک کنند. با این حال، ممکن است چندین هفته طول بکشد تا دارو تأثیر بگذارد، و همکاری نزدیک با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای تعیین بهترین دارو و دوز برای هر فرد مهم است.
همچنین در مورد علائم و نشانه های ADHD بیشتر بدانید.
نمونه هایی از SSRI ها عبارتند از فلوکستین (پروزاک)، سرترالین (زولوفت) و سیتالوپرام (سلکسا). مانند همه داروها، SSRI ها دارای عوارض جانبی بالقوه ای هستند که می تواند شامل حالت تهوع، سردرد و اختلال عملکرد جنسی باشد. مهم است که قبل از شروع هر دارویی در مورد عوارض جانبی و خطرات احتمالی با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.
- مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs): این داروها با افزایش سطح سروتونین و نوراپی نفرین در مغز عمل می کنند. نمونه هایی از SNRI ها عبارتند از ونلافاکسین (Effexor) و دولوکستین (Cymbalta).
- ضد افسردگی های سه حلقه ای (TCAs): این داروها برای درمان افسردگی سال هاست که استفاده می شوند. آنها با افزایش سطح سروتونین و نوراپی نفرین در مغز کار می کنند. نمونه هایی از TCA ها عبارتند از آمی تریپتیلین (Elavil) و ایمی پرامین (Tofranil).
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs) نوعی دارویی هستند که معمولا برای درمان افسردگی استفاده می شوند. TCA ها با افزایش سطح برخی از مواد شیمیایی در مغز، از جمله سروتونین و نوراپی نفرین، که در تنظیم خلق و خوی نقش دارند، کار می کنند.
TCA ها از اولین داروهای ضد افسردگی ساخته شده بودند و سال هاست که برای درمان افسردگی استفاده می شوند. نمونه هایی از TCA ها عبارتند از آمی تریپتیلین (Elavil) و ایمی پرامین (Tofranil).
مانند سایر داروهای ضد افسردگی، TCA ها می توانند عوارض جانبی بالقوه ای داشته باشند که می تواند شامل خشکی دهان، یبوست، تاری دید و سرگیجه باشد. آنها همچنین می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند، بنابراین همکاری نزدیک با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای تعیین بهترین دارو و دوز برای هر فرد مهم است.
یکی از مزایای بالقوه TCA ها این است که می توانند برای افرادی که به انواع دیگر داروهای ضد افسردگی واکنش خوبی نشان نداده اند، موثر باشند. با این حال، آنها همچنین می توانند عوارض جانبی جدی تری مانند مشکلات ریتم قلب داشته باشند، بنابراین به طور کلی اولین انتخاب برای درمان افسردگی نیستند.
مهم است که قبل از شروع هر دارویی در مورد عوارض جانبی و خطرات احتمالی با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید و دستورالعمل های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی را به دقت دنبال کنید. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا داروهای ضدافسردگی تأثیر بگذارند، و مهم است که مصرف آنها را طبق دستور تجویز شده ادامه دهید، حتی اگر علائم بلافاصله بهبود نیابند.
- مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): این داروها کمتر برای درمان افسردگی استفاده می شوند زیرا عوارض جانبی بیشتری نسبت به سایر داروهای ضد افسردگی دارند. آنها با افزایش سطح سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین در مغز کار می کنند. نمونه هایی از MAOIها عبارتند از فنلزین (ناردیل) و ترانیل سیپرومین (پارنات).
توجه به این نکته ضروری است که همه این داروها دارای عوارض جانبی بالقوه هستند و ممکن است چندین هفته طول بکشد تا اثر خود را نشان دهند. همکاری نزدیک با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای تعیین بهترین دارو و دوز برای هر فرد مهم است. علاوه بر این، داروها باید همیشه طبق تجویز و تحت راهنمایی یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مصرف شوند.
اهمیت همکاری نزدیک با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی هنگام مصرف هر دارویی برای افسردگی. این به این دلیل است که داروهای ضد افسردگی می توانند عوارض جانبی و خطرات بالقوه ای داشته باشند، و مهم است که قبل از شروع دارو، مزایا و خطرات احتمالی را سنجید.
در مورد 30 منبع آرامش درونی بدون نیاز به دارو بیشتر بدانید.
علاوه بر این، ممکن است چندین هفته طول بکشد تا داروهای ضد افسردگی اثر کنند، بنابراین مهم است که صبور باشید و مصرف دارو را طبق تجویز ادامه دهید، حتی اگر علائم بلافاصله بهبود نیابند. قطع ناگهانی دارو یا تغییر دوز بدون مشورت با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند خطرناک باشد و می تواند منجر به عوارض جانبی جدی یا بدتر شدن علائم افسردگی شود.
همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که دارو تنها بخشی از یک برنامه درمانی جامع برای افسردگی است. راهبردهای دیگر، مانند درمان، تغییر شیوه زندگی، و شیوه های مراقبت از خود نیز می توانند برای مدیریت علائم افسردگی مهم باشند.
به طور کلی، تصمیم به مصرف دارو برای افسردگی باید با مشورت یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی گرفته شود و افراد باید دستورالعمل های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی را به دقت دنبال کنند تا از درمان ایمن و موثر اطمینان حاصل شود.